سالهاست که در شهر من مهاجران ترک زبان در کنار ما با آرامش زندگی میکنند .
تشکیل خانواده داده اند و آنقدر با بومی ها عجین شده اند که گاهی حتی نسل های امروز از این تاریخ ۴۰ یا ۵۰ ساله اطلاعی ندارند .
چه در تاریخ سیاسی ملت ایران و چه در تاریخ دینی ایرانیان ( ادیان اللهی ) و خصوصا اکثریت مسلمان هیچ تبعیض و برتری نژادی دیده نمی شود . نه اینکه تبعیض نژادی محکوم است بلکه سفارش های زیادی بر اخوت و برادری اقوام هم آمده .
دفاع مقدس مثال بارزی از وحدت ملی ماست . استان های آذربایجان شرقی و کردستان و کرمانشاه و ایلام و خوزستان که از اقلیت های ترک و کرد و لر و عرب ایرانی متاثر از جنگ بودند به چشم خود و به عینه دیدند که چطور زابلی و گیل و مازنی تات و کرمانج و بلوچ و …. و حتی مردم پایتخت برای یک وجب خاک و جلوگیری از تجاوز دشمن از جان خود گذشتند . شهری نیست که شهید نداشته باشد و حتی روستاهای بزرگ و کوچک . این همت در سایه مهرورزی ایرانیان به همدیگر است . این اوج وطن پرستی ماست .
متاسفانه عده ای انگشت شمار از مدتها قبل همسو با دشمن و بگونه ای دشمن شاد کن شده اند و شعارها و دیوار نوشته های نژادپرستانه سر میدهند . این شعارها به چه قیمت . کدام ملت می توانند مدعی برتری بر ملت دیگر شود . کدام زبان و فرهنگ می تواند بدون مستندات خود را برتر بداند . مگر نه این است برتری فقط در مقام تقوا و پرهیزگاری است . این دسیسه ها غیر از نکبت و سرخوردگی چیزی را به همراه ندارد . چطور هست که بشود از زیارت علی بن موسی الرضا علیه السلام بهره برد و یا از شمال سرسبز و دریا و البرز بهره برد اما در تفکرات خودشان پوسیدگی برتری قومی و نژادی شکل گرفته باشد . من مطمئنم این مربوط،به عده ی اندکی است اما اندک این عده هم زیاد هستند . سرزمین شمال ایران با مردمی فهیم و تاریخی پر از مبارزه که در طول تاریخ اجازه نداده پای هیچ اجنبی به تجاوز به منطقه باز شود با مهربانی اجازه داده اقوام و ملت ها در صلح و صفا در درازای سرزمین مازندران و گیلان پهناور میزبان همه اقلیت ها و عزیزمان باشند . اما شنیده ها که امیدوارم درست نباشد حکایت از عکس این مطلب در بعضی از استان ها دارد . و گاهی متاسفانه بزرگان و شخصیت ها و مسئولین هم به آن دامن میزنند و یا لااقل برائت نمی جویند . خصوصا در بحبوحه انتخابات برای رای بیشتر گاهی روی پرچم ایران لگد می مالند و بجای ایران پرستی ، قوم پرستی را رواج میدهند .
سر دادن شعارهای اندک عده ای بر علیه مردم کرد در حین بازی تیم فوتبال استقلال تهران و تراکتور تبریز در ورزشگاه یادگار امام جای بسی غم و تاسف دارد . ملت کردی که زیر آتش جهل و خودخواهی اردوغان هستند و این رفتار از ایرانی جماعت بعید بود . روزگار آبستن حوادث است کسی نمی داند فردا و فرداها کدام جلاد مبادرت به کشتار جمعی می ورزد . پس بجای اینکه ملت مظلوم کرد را یاری رسانیم و یا انزجار خود را نشان دهیم نیاییم برای کشتارشان کل بکشیم و شادی کنیم که خدا دیر گیر است و شیر گیر . شعارهای حمایت از ترکیه سر دادن نشان دهنده اوج بیسوادی کسانی است که اینگونه عمل و رفتار میکنند ، آنها فراموش کرده اند که تاریخ ایران پر از تجاوز تورانیان بر ایرانیان هست .
این رفتارهای زشت اول از همه باید توسط آذری های خوش فکر محکوم شود و خودشان را از آن عده جدا کنند . مسئولین و رسانه ها باید برائت بجویند و در آخر باید شعور : چو عضوی بدرد آورد روزگار دگر عضو ها را نماند قرار را چون شربتی شیرین بنوشیم و خدا را شاکر باشیم برای ایرانی برای همه ی ایرانیان .
- نویسنده : جعفر طالبی چابک
