به زبان ساده برای گوش های شنوا، چشم های بینا و وجدان های بیدار
به زبان ساده برای گوش های شنوا، چشم های بینا و وجدان های بیدار

ای آقایان که در جای گرم و نرم نشسته اید و احتمالا یخچال هایتان پر است و مشکل دستکش و شوینده را ندارید. نفس تان از جای گرم بلند میشود. ایران صاحب دارد ، ایران کشوری است که در ۸ سال دفاع مقدس،جلوی چند کشور ایستاده، این ویروس کرونا که چیزی نیست! به شرط آنکه ویروس های آدم نما بگذارند.

مردم شمال که در طول تاریخ بارها نگذاشتند قوم و لشگری حتی با خدم و حشم وارد مرز های شمال شود، جلوگیری از عده ای بلانسبت حیوان که چهره ی انسانی دارند که کاری ندارد. مردم فهیم گیلان و مازندران و حتی گلستان فقط نگران خودشان نیستند ، نگران مسافرین هم هستند ، بسیاری از افرادی که در جاده ها مانده اند و در حال حاضر با بستن راه توسط مردم و نیروهای انتظامی و بسیج و … مواجه شده اند شاید بلحاظ احساسی حقی هم داشته باشند. ممکن است دارای ویلا باشند و یا اقوام مستقیم داشته باشند و یا از همه مهم تر ممکن است اصالتا و زادگاهشان در شمال باشد ، اما این هم دلیلی نیست که بخواهیم بی خیال این ماجرا باشیم.

تو را بخدا بس کنید، تا کی حرف سرزمین شهید پرور و مردان رشید و سرزمین علم و ادب و طبیعت زیبا بیاید از گیلان و مازندران عزیز مایه می گذارید و انباشت زباله و ریختن آن در جنگل یا جبران کم آبی های فلات مرکزی ایران را که از بی مدیریتی است میخواهید با شمال مان جبران کنید. تا کی از یک جیب می گیرید و به جیب دیگر می ریزید و در این بین کلی منابع هم خارج میکنید!؟

چرا میخواهید همین مقدار صبر و حوصله که برایمان مانده را تحریک کنید؟

اگر شمالی و شمال و کوه دریا و طبیعتش اینقدر برای ایران مهم است برای شعوری است که بین مردمش وجود دارد دارد. کاری نکنید که بنشینیم و به این باور برسیم که راه مان از اول اشتباه بوده.
یا اهل قلم و اهل اندیشه ی ما و بطور کل مردم ما نیکی بیش از حد کردند که سبب شد نادانان گمان بد ببرند و یا اینکه خودمان بیش از حد و اندازه خواستیم مهربانی مان را نشان دهیم .

حضور رزمندگان ما در غرب کشور با بیش از ۱۰۰۰ کیلومتر فاصله حکایت از چه دارد ؟ و یا محموله های امداد و کمک های مردمی به بم و آذربایجان و کرمانشاه و لرستان از شمال پر از نعمت گویای چیست؟

این آقایان که با شکم پر و تجهیزات کافی، در فکر بازگشایی جاده ها برای مسافر و توریست داخلی هستند، بیایند یک کار دیگر هم بکنند.
خانواده هایشان را هم بفرستند. دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباس را؟

مردم گیلان و مازندران و بطور کل شمال ایران در طول تاریخ معاصر نشان دادند از تفکرات قومی و نژادی بیزارند و از تجزیه طلبی منزجرند و ثابت کردند که مسافرین در بیشتر اوقات در امنیت کامل از شرق تا غرب کاسپین را طی میکنند، حالا که میخواهند از خودشان و کشورشان و مردم شان مراقبت کنند، جدای از این ویروس ناخواسته باید نگران افراد منحوس هم باشند ؟

از این بحران هم عبور میکنیم اما هیچ وقت افرادی که بی مبالاتی کردند را از یاد نخواهیم برد.
هیچ وقت این دولت ناکارآمد، که بدترین حوادث را با عدم مدیریت خود برای ما ایجاد کرده را از یاد نخواهیم برد!
و گول صاحبان کلید و دسته کلید و شاه کلیدها که میخواهند دری باز کنند و درهایی را ببندند را نخواهیم خورد و برای تورم و بیکاری و بنزین و دروغ او و تیمش را نخواهیم بخشید.
مدتی است که روز و روزگارمان تلخ شده و در صف شایعات و گرفتاری ها هستیم. در مراسم عزیزانمان نمی توانیم شرکت کنیم و مردمی که بیشترین صله و رحم را با هم داریم، تبدیل به آدم هایی شده ایم که داریم سلول های انفرادی را تجربه میکنیم.
حرف آخر میهمانان ارجمند !! با چه زبانی بگوئیم که شمال نیایید؟ و اگر حرکت کرده اید، برگردید و مسئولین عزیز و دست اندر کار ، برای کسی خوش رقصی نکنید. هیچ صلاح و مصلحتی بالاتر از انسان و حرمت انسان ها نیست.

اگر قرار است عده ای جوان دلسوز و عاشقان دیارمان بخواهند پا پیش بگذارند و در این عزم ملی از وقت و خواب و آرامش خود بزنند ، نیاز به حمایت همه جانبه از طرف مسئولین شهری را دارند، خصوصا موکلین اصلی آنها (شوراها ) که برامده از همین مردم است.

  • نویسنده : سعید طالبی، روزنامه نگار